• <tr id='pY1XBf'><strong id='pY1XBf'></strong><small id='pY1XBf'></small><button id='pY1XBf'></button><li id='pY1XBf'><noscript id='pY1XBf'><big id='pY1XBf'></big><dt id='pY1XBf'></dt></noscript></li></tr><ol id='pY1XBf'><option id='pY1XBf'><table id='pY1XBf'><blockquote id='pY1XBf'><tbody id='pY1XBf'></tbody></blockquote></table></option></ol><u id='pY1XBf'></u><kbd id='pY1XBf'><kbd id='pY1XBf'></kbd></kbd>

    <code id='pY1XBf'><strong id='pY1XBf'></strong></code>

    <fieldset id='pY1XBf'></fieldset>
          <span id='pY1XBf'></span>

              <ins id='pY1XBf'></ins>
              <acronym id='pY1XBf'><em id='pY1XBf'></em><td id='pY1XBf'><div id='pY1XBf'></div></td></acronym><address id='pY1XBf'><big id='pY1XBf'><big id='pY1XBf'></big><legend id='pY1XBf'></legend></big></address>

              <i id='pY1XBf'><div id='pY1XBf'><ins id='pY1XBf'></ins></div></i>
              <i id='pY1XBf'></i>
            1. <dl id='pY1XBf'></dl>
              1. <blockquote id='pY1XBf'><q id='pY1XBf'><noscript id='pY1XBf'></noscript><dt id='pY1XBf'></dt></q></blockquote><noframes id='pY1XBf'><i id='pY1XBf'></i>
                首页 > 诗人 > 唐代诗人 > 皎然

                皎然简介

                皎然 皎然(730-799),俗姓谢,字清昼,湖州(浙江吴兴)人,是中国山水诗创始人谢灵运的十世孙,唐代著名诗人、茶僧,吴兴杼山妙喜寺主持,在文学、佛学、茶学等方面颇有造诣。与颜真卿、灵澈、陆羽等和诗,现存皎然470首诗。多为送别酬答之作∮。情调闲适,语言简淡。皎然的诗歌理论著作《诗式》。 ...〔? 皎然的诗ㄨ文(454篇)皎然的名∮句(1条)

                山居示灵澈上人

                唐代皎然

                晴明路出山№初暖,行踏春芜看茗归。

                乍削柳枝↓聊代札,时窥云╱影学裁衣。

                寻陆鸿渐不遇∏

                唐代皎然

                移家虽带郭,野径入▽桑麻。近种篱边菊,秋来未∏著花。

                扣门无犬吠,欲去▲问西家。报道山中去,归时每々日斜。

                饮茶歌诮崔石使君

                唐代皎然

                越︼人遗我剡溪茗,采得⌒金牙爨金鼎。

                素瓷雪色缥★沫香,何∩似诸仙琼蕊浆。

                奉和崔中丞使君论李侍∞御萼登烂柯山宿石桥寺效小谢体

                唐代皎然

                常爱→谢公郡,幽期♀愿相从。果回青◣骢臆,共Ψ蹑玄仙踪。

                灵境若仿佛,烂柯思再逢↙。飞梁丹霞接,古局苍苔封。

                奉和颜使君真卿修《韵海》毕,州中重宴

                唐代皎然

                世学高南◆郡,身封盛鲁邦。九流宗韵海,七字揖文江。

                借赏云归堞,留欢月」在窗。不知名教乐,千∑ 载与谁双。

                奉陪郑使君谔游太湖至洞庭山登上真观却∴望湖水

                唐代皎然

                郡斋得无事,放舟下〗南湖。湖√中见仙邸,果与心赏俱。

                不远风物变※,忽如寰宇殊。背云视▆层崖,别是登蓬■壶。