• <tr id='W17rH9'><strong id='W17rH9'></strong><small id='W17rH9'></small><button id='W17rH9'></button><li id='W17rH9'><noscript id='W17rH9'><big id='W17rH9'></big><dt id='W17rH9'></dt></noscript></li></tr><ol id='W17rH9'><option id='W17rH9'><table id='W17rH9'><blockquote id='W17rH9'><tbody id='W17rH9'></tbody></blockquote></table></option></ol><u id='W17rH9'></u><kbd id='W17rH9'><kbd id='W17rH9'></kbd></kbd>

    <code id='W17rH9'><strong id='W17rH9'></strong></code>

    <fieldset id='W17rH9'></fieldset>
          <span id='W17rH9'></span>

              <ins id='W17rH9'></ins>
              <acronym id='W17rH9'><em id='W17rH9'></em><td id='W17rH9'><div id='W17rH9'></div></td></acronym><address id='W17rH9'><big id='W17rH9'><big id='W17rH9'></big><legend id='W17rH9'></legend></big></address>

              <i id='W17rH9'><div id='W17rH9'><ins id='W17rH9'></ins></div></i>
              <i id='W17rH9'></i>
            1. <dl id='W17rH9'></dl>
              1. <blockquote id='W17rH9'><q id='W17rH9'><noscript id='W17rH9'></noscript><dt id='W17rH9'></dt></q></blockquote><noframes id='W17rH9'><i id='W17rH9'></i>
                首页 > 诗文 > 诗文 > 翻译♀及注释

                《满江红(席上答叶宪)》翻译及注释

                宋代洪适

                百计留春,春不住、愁怀填溢。争如对、宝梳压鬓,翠环铺碧。紫绶金章都是梦,云庐花坞如何觅。劝金杯、浅笑傍宾筵,须均一。
                前夜月,新离毕。收B564雨,呈红日。荷主人情厚,五云齐出。一颗ω 樱桃天付与,数声水调人飘※逸。叹荒园、三月百】花残,无踪迹。

                洪适简介

                唐代·洪适的简介

                洪适(1117~1184)南□宋金石学家、诗人、词人。初名造,字温伯,又字景温;入仕后改①名适,字景伯;晚年自号◣盘洲老人,饶州鄱阳(今江西∴省波阳县)人,洪皓长子,累官至¤尚书右仆射、同中书门下平章事兼枢密使√,封魏国公,卒谥文惠。洪适与弟弟洪遵、洪迈皆以文学负盛名,有“鄱阳英〗气钟三秀”之称。同时,他在金石学方面造诣颇深,与欧阳修、赵明诚并称为宋代金石三大家。

                ...〔 ? 洪适的诗(591篇)